Jeśli szukasz psa średniej wielkości o zwartej, kwadratowej budowie, doberman pinczer jest rasą dla Ciebie. Głowa tego psa ma kształt tępego klina, z płaską czaszką, która lekko zwęża się ku długiej, wąskiej kufie. Ich oczy w kształcie migdałów mają różne odcienie brązu, w zależności od koloru sierści. Są to psy bardzo inteligentne i znane z tego, że chętnie zadowalają swoich właścicieli.
Prezentowana treść powstała dzięki współpracy z koters.pl
Charakterystyka pinczera dobermańskiego
Jedną z cech pinczera dobermańskiego jest jego wysoki poziom energii. Ten mały pies ma gładką sierść, atletyczną budowę i dostojny wygląd. Ze względu na wysoki poziom energii są popularne wśród psów stróżujących i entuzjastów psich sportów. W rzeczywistości pinczery dobermańskie były pierwszymi psami wyhodowanymi specjalnie do płoszenia dzikich zwierząt. W czasie II wojny światowej populacja dobermanów znacznie się zmniejszyła.
Oprócz wysokiego poziomu energii dobermany wymagają codziennego ruchu. Powinny być socjalizowane od najmłodszych lat, ponieważ łatwo się nudzą. Podobnie, nie powinny być nigdy trzymane na łańcuchu, ponieważ odczuwają lęk separacyjny, jeśli są pozostawione same na dłuższy czas. Dlatego też planowanie i przygotowanie są niezbędne w zapobieganiu lękowi separacyjnemu u dobermanów. Upewnij się, że jest wiele miejsc, w których doberman może zostać sam, i unikaj wiązania go.
Doberman pinczer ma średnie wymiary ciała. Wysokość suki powinna wynosić od 61 do 68 cm, natomiast wysokość samca powinna wynosić 66-72 cm przy łopatce. Mają kwadratową budowę ciała, z długą, kwadratową głową, proporcjonalną do reszty ciała. Uszy są osadzone wysoko na czaszce. Jeśli są nieobcięte, mają kształt litery V i leżą blisko głowy.
Doberman ma krótką, podwójną sierść. Włos jest jedwabisty i gęsty, a podszerstek bywa szary lub czarny. Przez cały rok zrzucają umiarkowanie sierść, ale nie są nadmiernie liniejące. Na wystawach dopuszcza się tylko cztery kolory. Niebieskie jest zbliżone do stalowoszarego, najczęściej spotykane są czarne i rdzawe. Rasa ta jest również bardzo energiczna i czujna. Doberman charakteryzuje się wysokim poziomem energii. Jest również lojalny i posłuszny.
Pochodzenie dobermanów
Chociaż nie znamy dokładnego rodowodu dobermanów, możemy sobie z grubsza wyobrazić, jacy byli nasi przodkowie. Nasze psy mają wiele wspólnych cech, w tym te same geny układu odpornościowego. Chociaż niektóre rasy mogą być bardziej podatne na DCM niż inne, możemy upewnić się, że nasze psy mają zdrowy układ odpornościowy, badając ich przodków.
Nie ma jednoznacznych danych na temat tego, kto był odpowiedzialny za stworzenie dobermana, ale wiele osób uważa, że rasa ta wywodzi się od owczarka staroniemieckiego i pinczera niemieckiego. Jednak Niemcy i Brytyjczycy porzucili nazwę pinczer 50 lat później. Niektórzy uważają, że rodowód dobermana jest o wiele bardziej zróżnicowany, z wpływami różnych terierów i psów pasterskich. Opływowy kształt pinczera dobermańskiego mógł wywodzić się od Manchester terriera.
Oprócz rodowodu z owczarka niemieckiego pinczer doberman ma imponujący rodowód. Jego przodkami są m.in. chart angielski i beauceron. Rasa powstała pod koniec XIX wieku, kiedy Louis Dobermann podróżował po niebezpiecznych regionach w związku ze swoją pracą. Aby chronić swoją rodzinę, potrzebował psa stróżującego. W rezultacie powstała rasa, którą znamy dzisiaj.
Synser doberman jest znany jako pies „na rzepy” i może wywoływać lęk separacyjny, jeśli nie jest odpowiednio socjalizowany. Przodkowie tej rasy wywodzą się od Louisa Dobermanna, poborcy podatkowego z Apoldy w Niemczech. Louis Dobermann, hodowca psów, dążył do stworzenia psa, który mógłby być wykorzystywany jako pies stróżujący. Pies nadający się do roli stróża to pies o dużej sile.
Zdrowie pinczera dobermana
Dokładna przyczyna choroby von Willebranda nie jest znana, wiadomo jednak, że występuje ona u 60 procent pinczerów dobermanów. Choroba ta dotyka około jednego na trzy dobermany w pewnym momencie ich życia. Dziedziczona jest w sposób autosomalny dominujący i nie są znane jej przyczyny. Większość psów umiera z powodu tego śmiertelnego schorzenia w latach swojej świetności. Istnieją jednak sposoby, aby zmniejszyć ryzyko i zapobiegać jej wystąpieniu.
Doberman Pinschery są podatne na kilka chorób serca. Na przykład kardiomiopatia rozstrzeniowa to zagrażający życiu stan, w którym serce jest powiększone i słabe. Objawy mogą obejmować osłabienie, zapaść, kaszel i nieprawidłowy rytm serca. Elektryczne badania przesiewowe serca mogą wykryć nieprawidłowy rytm serca już w pierwszym roku życia, a leczenie może obejmować suplementy diety lub leki. Chociaż niektóre z tych schorzeń są dziedziczne, niektórym można zapobiegać lub je leczyć.
Syndrom Wobblera to kolejne schorzenie, które może dotknąć dobermany. Jest on spowodowany przesuwaniem się galaretowatej poduszki między kręgami. Jeśli krążek jest uszkodzony, może uciskać na rdzeń kręgowy, powodując silny ból, a nawet paraliż. Nieleczone wzdęcie może być śmiertelne w ciągu 30 minut. Psy dotknięte chorobą mogą być niespokojne lub siedzieć w pozycji modlitewnej. Aby zapobiec temu schorzeniu, lekarz weterynarii może zastosować kolczatkę żołądkową.
Oprócz tej choroby istnieją inne przyczyny złego samopoczucia u pinczerów dobermanów. Jedną z nich jest miedziowe zapalenie wątroby. Jeśli nie jest ono leczone w młodym wieku, może prowadzić do niewydolności wątroby. Objawy pojawiają się zwykle w postaci żółtaczki u psów w wieku od dwóch do czterech lat. Dlatego tak ważne jest wczesne wykonanie badań w celu wykrycia problemu. Jeśli Twój pies cierpi na miedziowe zapalenie wątroby, najlepiej jest zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii.
Przycinanie uszu u szpiców dobermanów
Przycinanie uszu jest często wykonywanym zabiegiem u psów, ale wiąże się z pewnym ryzykiem. Chociaż nie ma udowodnionych korzyści medycznych, wielu właścicieli psów uważa, że zabieg ten ma walory estetyczne. Wielu właścicieli psów rodowodowych preferuje łagodniejszy wygląd swoich psów. Należy pamiętać, że ten rodzaj zabiegu wymaga opieki pooperacyjnej. Dobermany z przyciętymi uszami nie są uważane za psy wysokiego ryzyka. Nie są one jednak jedyną rasą, która odnosi korzyści z tego zabiegu.
Przycinanie uszu dobermanom pinczerom stało się źródłem kontrowersji w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Wcześniej stosowano ją u psów pracujących, owczarków i psów myśliwskich. Jednak w Europie, gdzie standardy dobrostanu zwierząt są znacznie bardziej rygorystyczne niż w Stanach Zjednoczonych, zabieg ten jest uważany za nieetyczny. W związku z tym w Europie ograniczono stosowanie kolczykowania, a w niektórych stanach jest ono całkowicie zabronione. Na szczęście w Stanach Zjednoczonych nie ma żadnych przepisów zabraniających wykonywania tego zabiegu.
W zależności od rasy psa lekarz weterynarii może zalecić przycięcie uszu w celu zapobieżenia infekcji. Chociaż zabieg ten można wykonać w każdym wieku, często towarzyszy mu bolesny okres rekonwalescencji. Po zabiegu uszy muszą być zaklejone taśmą przez kilka tygodni, a nawet przez rok. Zaklejone uszy muszą być zbadane przez lekarza weterynarii w celu zapewnienia właściwego efektu. Lekarz weterynarii może wydać zalecenie na podstawie doświadczenia i zalecanego wieku zwierzęcia. Jeśli nie masz pewności co do tej procedury, możesz ją pominąć.
Przycinanie uszu u pinczera dobermana ma głównie charakter praktyczny. Przycięte uszy mogą zaczepiać się o gałęzie, kiedy pies biega po lesie. Jednak zabieg ten może być bolesny dla psa i nie jest zalecany w przypadku szczeniąt. W niektórych krajach obcinanie ogonów jest nielegalne, dlatego przed wykonaniem tego zabiegu najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii. Jeśli jednak Twój pies nie jest łobuzem, powinieneś rozważyć korzyści i zagrożenia związane z przycinaniem uszu.
Doberman pinscher tail docking
Doberman pinscher tail docking jest bardzo popularnym zabiegiem, na który decyduje się wielu właścicieli psów. Zabieg ten jest często wykonywany, gdy pies ma zaledwie około tygodnia, ale niektórzy hodowcy usuwają ogon dopiero po siedmiu dniach. Chociaż młode szczenięta nie odczuwają bólu związanego z tym zabiegiem, należy pamiętać, że obcięty ogon odrasta samoistnie po kilku dniach. Niektórzy hodowcy decydują się na owinięcie ogona ciasną taśmą, aby zapobiec jego wypadnięciu, ale ta metoda nie gwarantuje długotrwałego efektu.
Jeśli rozważasz zakup szczeniaka rasy pinczer doberman, musisz pamiętać, że przycinanie ogona nie jest prostym zabiegiem. Przeprowadzenie tego zabiegu u dorosłego psa może być bolesne i może nie zostać wykonane, jeśli nie chcesz zapłacić za niego lekarzowi weterynarii. Zabieg ten można jednak wykonać już u szczeniąt w bardzo młodym wieku, uzyskując doskonałe efekty estetyczne.
Istnieje wiele powodów, dla których należy przycinać ogon dobermanowi pinczerowi, a niektórzy ludzie robią to ze względów kosmetycznych. Tradycyjnie ogon był obcinany, aby uniknąć urazów podczas pracy. Obecnie jednak coraz więcej osób decyduje się na długie ogony. Jest wiele korzyści wynikających z obcinania ogona, ale należy pamiętać, że można go pozostawić w takim stanie, w jakim jest, jeśli chcemy, aby był bardziej elegancki.
Ogólnie rzecz biorąc, obcinanie ogona zmniejsza ryzyko matowienia i ułatwia czyszczenie. Jeśli masz do adopcji dużego, pięknego dobermana, prawdopodobnie będziesz chciał rozważyć również obcięcie mu ogona. Zwiększy to prawdopodobieństwo szybkiej adopcji. Jeśli Twój szczeniak będzie miał zadokowaną kufę, zwróci na siebie większą uwagę, co oznacza, że znajdzie się dla niego więcej potencjalnych domów. Dlaczego więc powinieneś przycinać ogon swojemu dobermanowi?
Podobne Tematy
