Zapewne zadajesz sobie pytanie, jaka jest różnica między afrykańskim basenji a standardowym basenji? Odpowiedź może być zaskakująca, ponieważ standardowe basenije nie były nawet w niewielkim stopniu afrykańskie. Jednak cechy fizyczne prawdziwych afrykańskich basenji są znacznie bardziej zróżnicowane. W tym artykule omówimy trzy kluczowe cechy tej rasy: upór, chęć zdobycia zwierzyny i brak szczekania. Przeczytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Prezentowany materiał jest efektem współpracy z
Charakterystyka rasy basenji
Basenji to mały lub średni pies, który ma charakterystycznie zakręcony ogon. Sierść basenuji jest krótka, błyszcząca i występuje w różnych odcieniach, w tym czarnym, brązowym i białym. Psy te mają wysoki poziom energii i są wspaniałymi towarzyszami. Rasa ta nadaje się do mieszkania. Należy je regularnie ćwiczyć, ponieważ potrzebują dużo miejsca do poruszania się.
Rasa Basenji to starożytny pies myśliwski pochodzący z Afryki. Był on niegdyś ceniony w starożytnym Egipcie, gdzie wykorzystywano go do polowania na szczury trzcinowe. Starożytni Egipcjanie dawali te psy w prezencie faraonom. Basenji są psami stosunkowo łatwymi w utrzymaniu, ale ich wysoki poziom energii i inteligencja sprawiają, że łatwo się nudzą. Basenji jest rasą starożytną, a dowody jej obecności można znaleźć na egipskich artefaktach i babilońskich dziełach sztuki.
W XIX wieku basenji został odkryty w regionie Konga w Afryce Zachodniej. Pies ten był wykorzystywany do polowań, do płoszenia zwierzyny w sieci i do noszenia towarów. Niektóre plemiona afrykańskie ceniły dobrego myśliwego Basenji bardziej niż swoje żony. Początkowo próby importu basenji do Europy nie powiodły się, ponieważ wszystkie sprowadzone psy zmarły na choroby wkrótce po przybyciu. W końcu jednak udało się je sprowadzić do Stanów Zjednoczonych i Anglii.
Rasa Basenji jest jedną z najstarszych istniejących ras psów. Ma wyjątkowy wygląd, który można określić jako surowy i kłujący. Jego zakręcony ogon, kłujące uszy i dzwonki myśliwskie można zobaczyć na malowidłach jaskiniowych pochodzących nawet z 6000 r. p.n.e. Mimo tych cech rasa Basenji jest psem trudnym w szkoleniu i nie występuje powszechnie w Ameryce Północnej.
Pęd do zdobyczy
Rasa Basenji jest duża i wysoka. Ze względu na odmienne zwyczaje myśliwskie dzikich przodków psy tej rasy różnią się od innych dużych ras. Z tego powodu wymagają one dużo stymulacji umysłowej i ćwiczeń, aby zachować czujność. Basenji jest uważany za jednego z najbardziej niedających się wyszkolić psów, ustępując jedynie ogarowi afgańskiemu. W związku z tym mają tendencję do gonienia kotów i małych zwierząt.
Basenji są znane z nieufności wobec obcych, ale potrafią być sympatyczne w stosunku do członków rodziny. Nie przepadają za małymi dziećmi i nie powinny być pozostawiane bez opieki. Można je jednak dobrze wytresować, jeśli zapewni się im ogrodzony teren. Są również doskonałym psem stróżującym, ale powinny być wychowywane z dziećmi. Jeśli planujesz zostawiać Basenji na podwórku, upewnij się, że kupisz im klatkę lub kurtkę dla psa, aby było im ciepło.
Basenji są spokrewnione z pierwotnymi zwierzętami, ale są rzadką rasą poza Afryką. Choć pewne dowody sugerują, że zostały one podarowane faraonom jako prezenty, nie da się tego udowodnić z całą pewnością. Rasa, którą znamy dzisiaj, pochodzi z odległego afrykańskiego Kongo, gdzie polowały w stadach na grubą zwierzynę. Ich zachowanie i interakcje z ludźmi różnią się od innych ras. Basenji to bardzo inteligentny pies o niezależnym usposobieniu. Mimo swojego uporu i inteligencji, Basenji może nie być skłonny do wykonywania poleceń właścicieli. Chociaż są przyjaźnie nastawione do członków rodziny, w stosunku do obcych mogą być zamknięte w sobie. W związku z tym nie zaleca się kupowania Basenji bez profesjonalnego trenera psów. Rasa ta może nie być odpowiednia dla każdej rodziny.
Brak szczekania
Brak szczekania u afrykańskich basenji jest jedną z najbardziej zauważalnych cech tej rasy. Basenji, pierwotnie wyhodowany jako pies myśliwski na afrykańskie pustkowia, jest obecnie uważany za nieszczekającego psa gończego. Ma roczny cykl rujowy i jest trudny do zidentyfikowania jako rasa. Rasa ta jest również znana ze swojego psotnego zachowania i jest znana z wydawania odgłosów jodłowania.
Wielu hodowców basenji uważa, że brak szczekania u afrykańskiego basenuji jest wynikiem celowej hodowli, ale inni twierdzą, że jest to naturalna cecha, która rozwinęła się z czasem. Poza tym, że Basenji jest rasą nieszczekającą, ma dobre zęby i ogólnie niewielkie potrzeby pielęgnacyjne. Nie jest to jednak najlepszy wybór dla wszystkich stylów życia. Może nie nadaje się do wszystkich gospodarstw domowych, ale pasuje do stylu życia wielu ludzi.
Brak szczekania u afrykańskich basenji można wytłumaczyć tym, że krtań tej rasy jest niezwykle płaska. Ogranicza to zdolność fałdów głosowych do prawidłowej wibracji. W związku z tym basenie używają innych dźwięków do komunikacji, w tym głośnego wycie, bulgotania i lekkich pomruków przypominających kaszel. Pomimo braku szczekania, basenie używają czasem dźwięku „barrooo”, który brzmi jak połączenie skowytu i jodłowania.
Mimo że basenie nie szczekają, potrafią być niszczycielskie. Z tego powodu właściciele powinni być przygotowani na dostarczenie dużej ilości zabawek i kości. Oprócz tego właściciele powinni być świadomi, że basenijczyki lubią gryźć wszystko, co jest dla nich interesujące. Niebezpieczne przedmioty należy zawsze umieszczać poza ich zasięgiem. Basenji musi też mieć zapewniony codzienny ruch na świeżym powietrzu i być nauczony, że nie wolno mu gryźć rzeczy, jeśli nie chce. Basenji mogą być dość uparte i agresywne, więc pamiętaj, aby być stanowczym przywódcą.
Uporczywość
Basenji jest psem niezwykle inteligentnym, ale ma też bardzo wysoki poziom uporu. Rasa ta znajduje się na przedostatnim miejscu pod względem inteligencji. W przeszłości Basenji były cenione za zdolność do samodzielnego myślenia, a nie tylko wykonywania poleceń. Chociaż są wspaniałymi zwierzętami rodzinnymi, mają skłonność do zachowywania się nieufnie w stosunku do obcych. Oto kilka wskazówek, jak zmniejszyć upór Twojego Basenji.
Przodkowie współczesnego Basenji żyli w Afryce jako psy półdzikie. Kiedy po raz pierwszy przywieziono je do Europy, znane były jako teriery kongijskie. Ceniono je za inteligencję, atletyzm i wyostrzony węch. Basenjaki stały się popularne w Anglii na początku lat 1900, a programy hodowlane rozpoczęto w Stanach Zjednoczonych. Rasa została uznana przez American Kennel Club w 1944 r., choć w Ameryce Północnej wciąż jest dość rzadka.
Oprócz uporu, baseni są bardzo inteligentne i łatwe w szkoleniu. Jeśli zapewnisz swojemu basenji wystarczająco dużo ruchu, możesz oczekiwać, że będzie on bardzo łatwo wykonywał twoje polecenia. Basenji nie jest jednak psem dla początkujących właścicieli. Będziesz musiał poświęcić dużo czasu na zabawę i spacery ze swoim nowym przyjacielem. Jako pies, który nie szczeka, basenji świetnie nadaje się do mieszkania, ale wymaga też dużego zaangażowania ze strony właściciela.
Oprócz tego, że jest to pies inteligentny, rasa basenji znana jest również ze swojego uporu i niezależności. Basenji są stosunkowo zdrowe, ale u niektórych mogą wystąpić dziedziczne choroby. Jedną z nich jest niedoczynność tarczycy – stan, w którym gruczoł tarczowy nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy. Innym dziedzicznym schorzeniem, które może wystąpić u psów hodowlanych, jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Ważne jest, aby przed rozmnażaniem wykonać badania przesiewowe w kierunku tych schorzeń. W przypadku pozytywnych wyników badań w kierunku któregokolwiek z tych schorzeń, pies powinien zostać wykluczony z hodowli. Inną chorobą występującą u Basenji jest postępujący zanik siatkówki.
Zespół Fanconiego
Zespół Fanconiego jest dziedzicznym schorzeniem wpływającym na oczy, nerki i inne części ciała. U psów z tym schorzeniem organizm nie jest w stanie wchłaniać składników odżywczych i elektrolitów. Pies odczuwa nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu i ma nieregularną okrywę włosową. Choroba może być śmiertelna, jeśli nie jest leczona we wczesnym stadium, ale jest uleczalna dzięki odpowiedniemu leczeniu. Aby dowiedzieć się więcej na temat zespołu Fanconiego u Basenji, przeczytaj poniżej.
Objawy zespołu Fanconiego u psów rasy Basenji obejmują nieprawidłową pracę kanalików nerkowych. Nerki psa dotkniętego tą chorobą nie wydalają prawidłowo fosforanów, aminokwasów i sodu. Ponadto, nie są w stanie prawidłowo przetwarzać kwasu moczowego i sodu. Prowadzi to do szeregu powikłań medycznych. We wczesnym stadium pies może wykazywać objawy choroby, ale zanim dojdzie do schyłkowej niewydolności nerek, choroba już się rozwinęła.
Zaatakowany Basenji ma zmutowany gen zwany FAN1, który współdziała z białkami w szlaku niedokrwistości Fanconiego. Chociaż przyczyna zespołu Fanconiego u psów rasy Basenji nie jest znana, mutacja w genie FAN1 powoduje nadwrażliwość psa na metale ciężkie. Wiadomo, że toksyny środowiskowe mogą wywołać ten zespół. Hodowcy często unikają psów z niedokrwistością hemolityczną jako środka ostrożności.
Chociaż nie stwierdzono, aby afrykańskie psy Basenji były nosicielami zespołu Fanconiego, zostały one wyhodowane z dala od niego. Z tego powodu, niektóre rodziny Basenji zostały wyeliminowane z genu. Wyhodowanie tych psów z dala od zespołu Fanconiego jest korzystne dla psów, które mają zaburzenia genetyczne Basenji. Należy zauważyć, że hodowla z dala od zespołu Fanconiego może być również korzystna w dłuższej perspektywie. Pomocne może być także posiadanie Basenji z normalnymi zębami.
Czym się różnią basenie afrykańskie.1653479526
Jaka jest różnica między afrykańskim basenji a standardowym basenji?
Możesz zadać sobie pytanie, jaka jest różnica między afrykańskim basenji a standardowym basenji? Odpowiedź może być zaskakująca, ponieważ standardowe basenije nie były nawet w niewielkim stopniu afrykańskie. Jednak cechy fizyczne prawdziwych afrykańskich basenji są znacznie bardziej zróżnicowane. W tym artykule omówimy trzy kluczowe cechy tej rasy: upór, chęć zdobycia zwierzyny i brak szczekania. Przeczytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Charakterystyka rasy basenji
Basenji to mały lub średni pies, który ma charakterystycznie zakręcony ogon. Sierść basenuji jest krótka, błyszcząca i występuje w różnych odcieniach, w tym czarnym, brązowym i białym. Psy te mają wysoki poziom energii i są wspaniałymi towarzyszami. Rasa ta nadaje się do mieszkania. Należy je regularnie ćwiczyć, ponieważ potrzebują dużo miejsca do poruszania się.
Rasa Basenji to starożytny pies myśliwski pochodzący z Afryki. Był on niegdyś ceniony w starożytnym Egipcie, gdzie wykorzystywano go do polowania na szczury trzcinowe. Starożytni Egipcjanie dawali te psy w prezencie faraonom. Basenji są psami stosunkowo łatwymi w utrzymaniu, ale ich wysoki poziom energii i inteligencja sprawiają, że łatwo się nudzą. Basenji jest rasą starożytną, a dowody jej obecności można znaleźć na egipskich artefaktach i babilońskich dziełach sztuki.
W XIX wieku basenji został odkryty w regionie Konga w Afryce Zachodniej. Pies ten był wykorzystywany do polowań, do płoszenia zwierzyny w sieci i do noszenia towarów. Niektóre plemiona afrykańskie ceniły dobrego myśliwego Basenji bardziej niż swoje żony. Początkowo próby importu basenji do Europy nie powiodły się, ponieważ wszystkie sprowadzone psy zmarły na choroby wkrótce po przybyciu. W końcu jednak udało się je sprowadzić do Stanów Zjednoczonych i Anglii.
Rasa Basenji jest jedną z najstarszych istniejących ras psów. Ma wyjątkowy wygląd, który można określić jako surowy i kłujący. Jego zakręcony ogon, kłujące uszy i dzwonki myśliwskie można zobaczyć na malowidłach jaskiniowych pochodzących nawet z 6000 r. p.n.e. Mimo tych cech rasa Basenji jest psem trudnym w szkoleniu i nie występuje powszechnie w Ameryce Północnej.
Pęd do zdobyczy
Rasa Basenji jest duża i wysoka. Ze względu na odmienne zwyczaje myśliwskie dzikich przodków psy tej rasy różnią się od innych dużych ras. Z tego powodu wymagają one dużo stymulacji umysłowej i ćwiczeń, aby zachować czujność. Basenji jest uważany za jednego z najbardziej niedających się wyszkolić psów, ustępując jedynie ogarowi afgańskiemu. W związku z tym mają tendencję do gonienia kotów i małych zwierząt.
Basenji są znane z nieufności wobec obcych, ale potrafią być sympatyczne w stosunku do członków rodziny. Nie przepadają za małymi dziećmi i nie powinny być pozostawiane bez opieki. Można je jednak dobrze wytresować, jeśli zapewni się im ogrodzony teren. Są również doskonałym psem stróżującym, ale powinny być wychowywane z dziećmi. Jeśli planujesz zostawiać Basenji na podwórku, upewnij się, że kupisz im klatkę lub kurtkę dla psa, aby było im ciepło.
Basenji są spokrewnione z pierwotnymi zwierzętami, ale są rzadką rasą poza Afryką. Choć pewne dowody sugerują, że zostały one podarowane faraonom jako prezenty, nie da się tego udowodnić z całą pewnością. Rasa, którą znamy dzisiaj, pochodzi z odległego afrykańskiego Kongo, gdzie polowały w stadach na grubą zwierzynę. Ich zachowanie i interakcje z ludźmi różnią się od innych ras. Basenji to bardzo inteligentny pies o niezależnym usposobieniu. Mimo swojego uporu i inteligencji, Basenji może nie być skłonny do wykonywania poleceń właścicieli. Chociaż są przyjaźnie nastawione do członków rodziny, w stosunku do obcych mogą być zamknięte w sobie. W związku z tym nie zaleca się kupowania Basenji bez profesjonalnego trenera psów. Rasa ta może nie być odpowiednia dla każdej rodziny.
Brak szczekania
Brak szczekania u afrykańskich basenji jest jedną z najbardziej zauważalnych cech tej rasy. Basenji, pierwotnie wyhodowany jako pies myśliwski na afrykańskie pustkowia, jest obecnie uważany za nieszczekającego psa gończego. Ma roczny cykl rujowy i jest trudny do zidentyfikowania jako rasa. Rasa ta jest również znana ze swojego psotnego zachowania i jest znana z wydawania odgłosów jodłowania.
Wielu hodowców basenji uważa, że brak szczekania u afrykańskiego basenuji jest wynikiem celowej hodowli, ale inni twierdzą, że jest to naturalna cecha, która rozwinęła się z czasem. Poza tym, że Basenji jest rasą nieszczekającą, ma dobre zęby i ogólnie niewielkie potrzeby pielęgnacyjne. Nie jest to jednak najlepszy wybór dla wszystkich stylów życia. Może nie nadaje się do wszystkich gospodarstw domowych, ale pasuje do stylu życia wielu ludzi.
Brak szczekania u afrykańskich basenji można wytłumaczyć tym, że krtań tej rasy jest niezwykle płaska. Ogranicza to zdolność fałdów głosowych do prawidłowej wibracji. W związku z tym basenie używają innych dźwięków do komunikacji, w tym głośnego wycie, bulgotania i lekkich pomruków przypominających kaszel. Pomimo braku szczekania, basenie używają czasem dźwięku „barrooo”, który brzmi jak połączenie skowytu i jodłowania.
Mimo że basenie nie szczekają, potrafią być niszczycielskie. Z tego powodu właściciele powinni być przygotowani na dostarczenie dużej ilości zabawek i kości. Oprócz tego właściciele powinni być świadomi, że basenijczyki lubią gryźć wszystko, co jest dla nich interesujące. Niebezpieczne przedmioty należy zawsze umieszczać poza ich zasięgiem. Basenji musi też mieć zapewniony codzienny ruch na świeżym powietrzu i być nauczony, że nie wolno mu gryźć rzeczy, jeśli nie chce. Basenji mogą być dość uparte i agresywne, więc pamiętaj, aby być stanowczym przywódcą.
Uporczywość
Basenji jest psem niezwykle inteligentnym, ale ma też bardzo wysoki poziom uporu. Rasa ta znajduje się na przedostatnim miejscu pod względem inteligencji. W przeszłości Basenji były cenione za zdolność do samodzielnego myślenia, a nie tylko wykonywania poleceń. Chociaż są wspaniałymi zwierzętami rodzinnymi, mają skłonność do zachowywania się nieufnie w stosunku do obcych. Oto kilka wskazówek, jak zmniejszyć upór Twojego Basenji.
Przodkowie współczesnego Basenji żyli w Afryce jako psy półdzikie. Kiedy po raz pierwszy przywieziono je do Europy, znane były jako teriery kongijskie. Ceniono je za inteligencję, atletyzm i wyostrzony węch. Basenjaki stały się popularne w Anglii na początku lat 1900, a programy hodowlane rozpoczęto w Stanach Zjednoczonych. Rasa została uznana przez American Kennel Club w 1944 r., choć w Ameryce Północnej wciąż jest dość rzadka.
Oprócz uporu, baseni są bardzo inteligentne i łatwe w szkoleniu. Jeśli zapewnisz swojemu basenji wystarczająco dużo ruchu, możesz oczekiwać, że będzie on bardzo łatwo wykonywał twoje polecenia. Basenji nie jest jednak psem dla początkujących właścicieli. Będziesz musiał poświęcić dużo czasu na zabawę i spacery ze swoim nowym przyjacielem. Jako pies, który nie szczeka, basenji świetnie nadaje się do mieszkania, ale wymaga też dużego zaangażowania ze strony właściciela.
Oprócz tego, że jest to pies inteligentny, rasa basenji znana jest również ze swojego uporu i niezależności. Basenji są stosunkowo zdrowe, ale u niektórych mogą wystąpić dziedziczne choroby. Jedną z nich jest niedoczynność tarczycy – stan, w którym gruczoł tarczowy nie wytwarza wystarczającej ilości hormonu tarczycy. Innym dziedzicznym schorzeniem, które może wystąpić u psów hodowlanych, jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Ważne jest, aby przed rozmnażaniem wykonać badania przesiewowe w kierunku tych schorzeń. W przypadku pozytywnych wyników badań w kierunku któregokolwiek z tych schorzeń, pies powinien zostać wykluczony z hodowli. Inną chorobą występującą u Basenji jest postępujący zanik siatkówki.
Zespół Fanconiego
Zespół Fanconiego jest dziedzicznym schorzeniem wpływającym na oczy, nerki i inne części ciała. U psów z tym schorzeniem organizm nie jest w stanie wchłaniać składników odżywczych i elektrolitów. Pies odczuwa nadmierne pragnienie, częste oddawanie moczu i ma nieregularną okrywę włosową. Choroba może być śmiertelna, jeśli nie jest leczona we wczesnym stadium, ale jest uleczalna dzięki odpowiedniemu leczeniu. Aby dowiedzieć się więcej na temat zespołu Fanconiego u Basenji, przeczytaj poniżej.
Objawy zespołu Fanconiego u psów rasy Basenji obejmują nieprawidłową pracę kanalików nerkowych. Nerki psa dotkniętego tą chorobą nie wydalają prawidłowo fosforanów, aminokwasów i sodu. Ponadto, nie są w stanie prawidłowo przetwarzać kwasu moczowego i sodu. Prowadzi to do szeregu powikłań medycznych. We wczesnym stadium pies może wykazywać objawy choroby, ale zanim dojdzie do schyłkowej niewydolności nerek, choroba już się rozwinęła.
Zaatakowany Basenji ma zmutowany gen zwany FAN1, który współdziała z białkami w szlaku niedokrwistości Fanconiego. Chociaż przyczyna zespołu Fanconiego u psów rasy Basenji nie jest znana, mutacja w genie FAN1 powoduje nadwrażliwość psa na metale ciężkie. Wiadomo, że toksyny środowiskowe mogą wywołać ten zespół. Hodowcy często unikają psów z niedokrwistością hemolityczną jako środka ostrożności.
Chociaż nie stwierdzono, aby afrykańskie psy Basenji były nosicielami zespołu Fanconiego, zostały one wyhodowane z dala od niego. Z tego powodu, niektóre rodziny Basenji zostały wyeliminowane z genu. Wyhodowanie tych psów z dala od zespołu Fanconiego jest korzystne dla psów, które mają zaburzenia genetyczne Basenji. Należy zauważyć, że hodowla z dala od zespołu Fanconiego może być również korzystna w dłuższej perspektywie. Pomocne może być również posiadanie Basenji z normalnymi zębami.
Podobne Tematy
